Dysponując 1 kg jeżyn, do nalewki potrzebujemy jeszcze składniki, takie jak 0,5 kg cukru, 0,5 l spirytusu i 0,7 l wódki.
Można wybrać wariant jeżynówki na samej wódce, ale wówczas należy zdecydować się na specyfik o zawartości co najmniej 40% i użyć go nieco więcej niż samego spirytusu.
Przepis na nalewkę z jeżyn
Owoce należy odszypułkować, dokładnie umyć pod bieżącą wodą i osuszyć. Tak przygotowane jeżyny przekładamy do dużego szklanego słoja, zasypujemy cukrem i odstawiamy na kilka dni w chłodne i ciemne miejsce.
Nie znaczy to jednak, że o maceracie możemy całkowicie zapomnieć. Przynajmniej raz dziennie należy energicznie potrząsnąć słojem, tak by cukier dotarł do każdego jego zakamarka i w pełni objął swoim zasięgiem wszystkie jeżyny.
Na tym etapie, jeżeli mamy większą ilość jeżyn a pozwala nam na to pojemność słoja - owoce należy układać warstwami i zasypywać cukrem niczym przekładaniec - taka technika pozwoli na szybsze oddanie soków i wydobycie z jeżyn większej ilości smaku i słodyczy.
Po upływie 3-4 dni, kiedy owoce puszczą sok, do słoja dolewamy zgromadzone alkohole - spirytus i wódkę, po czym odstawiamy miksturę na około 1,5 miesiąca. To jednak nie koniec pracy nad nalewką, bo po wspomnianych 6 tygodniach, nalewkę należy przefiltrować, rozlać do butelek lub karafek i znów odstawić.
Pozostałe po przecedzeniu owoce wcale nie muszą i nie powinny wylądować na śmietniku. Mogą być z powodzeniem wykorzystane jako dodatek do deserów, ciast i galaretek.
Leżakowanie nalewki
Za minimalny czas leżakowania nalewki z jeżyn przyjmuje się około 3 miesiące. Bardziej cierpliwi powinni poczekać 6 miesięcy, a nawet rok. Trunek przez ten okres powinien spoczywać w chłodnym i ciemnym miejscu - do tego celu najlepiej nadawać się będzie domowa piwnica, albo chociaż mała spiżarnia - pod warunkiem, że temperatura w niej będzie w przedziale 10-20 stopni Celsjusza.
Nalewka idealna na przeziębienie
Po tym czasie nalewka jest gotowa do spożycia. Poza tradycyjnym zastosowaniem trunku, można wymienić również jego użycie w profilaktyce i domowym leczeniu przeziębienia. Fakt ten wiąże się z wpływem jeżyn na zwiększoną potliwość ciała, dlatego w stanach chorobowych najlepiej dodać do herbaty 2 łyżeczki nalewki tuż przed snem, a przez noc organizm wydali z potem większość toksyn.
Alternatywne przepisy na jeżynówkę
Wśród przepisowych wariacji na nalewkę z jeżyn wymienić można chociażby jeżynówkę z dodatkiem miodu - pszczeli produkt nie tylko doda trunkowi słodyczy, ale również poprawi jego prozdrowotne walory. Cynamon, wanilia, goździki, skórka z cytryny i anyż to inne doskonałe pomysły na wzmocnienie smaku i aromatu nalewki jeżynowej.
Jeśli mowa o miodzie, to możemy go zastosować w formie dodatkowej albo zamiennej. W tej ostatniej wersji, owoce jeżyn układamy w dużym słoju na przemian z warstwami nie cukru, ale miodu właśnie. Na 1 kg jeżyn potrzebujemy wówczas około 2 szklanek miodu.
Jeżynówka z rumem
W przypadku jeżynówki z rumem, na etapie maceracji owoce zasypane cukrem polewamy szklanką wody i gotujemy trzykrotnie w odstępie kilkunastu godzin. Po takim cyklu do zagotowanego soku dolewamy 0,5 l rumu, odcedzamy, przelewamy do butelek i odstawiamy na około pół roku.
Trunek na zimę
Jeżynówka odznacza się smakiem odrobinę bardziej kwaskowatym od nalewki z malin, niemniej jednak wciąż będzie to trunek stosunkowo słodki. Do przechowywania i ekspozycji nalewki malinowej doskonale nadają się przezroczyste butelki i karafki, ponieważ pozwolą na podziwianie ciemnego i klarownego domowego trunku o wszechstronnym zastosowaniu.
Nalewka z jeżyn przygotowywana jest później niż większość słodkich nalewek owocowych i wymaga dłuższego czasu leżakowania. Fakt ten sprawia, że do spożycia gotowa będzie w środku zimy - właśnie wtedy, kiedy będzie nam najbardziej potrzebna, by rozgrzać w długie wieczory i wyleczyć z niechcianych infekcji.
